Als je het boek hebt gelezen dan weet je dus dat er een soort van ganzenbordspel in voorkomt.
Om het verhaal zo waarheidsgetrouw te kunnen schrijven, ook al is het fictie, heb ik van stukjes papier en kleine foto’s, plaknummers en schilders-tape en voor de versiering wat graspoeder, een ganzenbord gemaakt.
In het midden zie je een verwaaid kalenderblad. De datum: dinsdag 3 september! Een heel belangrijke datum.
De spelers in de gewelvenkelder speelden in hun volgorde en gooiden de dobbelstenen. Zij moesten het spel spelen, maar hoe zou dat verlopen? Kwamen ze wel op 63 uit? Lukte het om uit de put te komen en wat gebeurde er op de foto plekjes?
Om te weten wat ik moest schrijvers begon ik het spel te spelen. De groepen hadden nu een nummer gekregen. Ik wist dus niet wie in welke groep zaten, want ook de groepsnamen gebruikte ik nu niet. Niets kon mij dus beïnvloeden. Ik maakte steeds notities van elke gooi en elke stap. En ik hoopte maar dat mijn belangrijke ‘poort’ er tot het laatst in zou zitten, want zou het zonder ‘poort’ nog wel gespeeld kunnen worden?
Na een middag knutselen en een middag spelen en noteren was het spel uitgespeeld. Ik had alles opgeschreven en toen mocht ik pas van mezelf kijken of de ‘poort’ er lang genoeg in gezeten had. Je hebt het boek gelezen, dus jij weet het antwoord.
Hier zie je de foto van de gewelvenkelder.
Hier zie je het PDF van alle zetten die de spelers gedaan hebben.
Tot een volgend blog,
Margreet K. Peta