GASTSCHRIJVERS 19-10-2023
Woensdag las ik de column van Renate Wennemars. Ze had graag iets leuks, iets positiefs willen schrijven, maar de ellende in de wereld verdringt de kleur. Ik maak dat natuurlijk ook mee in de media en het is te veel, het is er constant en er is geen ontkomen aan. Maar dan zoek ik toch naar de lichtpuntjes die ik zelf kan helpen creëren.
En zo’n lichtpuntje had ik afgelopen maandag.
Mijn nieuwe boek – Een macaber tijdspel – is vorige week uitgebracht. Van de presentatie wilde ik iets bijzonders maken. Maar hoe kon ik dat aankleden? Aan wie kon ik het overhandigen? Ik ken de doelgroep niet in mijn nabije omgeving. Misschien kon ik iets met wat ik had geschreven? En toen begonnen fictie en werkelijkheid door elkaar te lopen.
In het boek heeft hoofdpersonage Paula een bijbaan als vakkenvuller bij een grote supermarkt. Maar door het avontuur waarin ze belandt moet ze keuzes maken. En dat resulteerde er nogal eens in dat ze zich voor haar dienst moest afmelden. En dat was de trigger! Wat als ik een van haar collega’s – die tenslotte haar diensten moesten overnemen – in het zonnetje zou zetten en haar het eerste boek zou overhandigen? Het plan was geboren en de eerste contacten met de lokale supermarkt werden gelegd.
En daar was ze: Lotte van 15. Zij hield van lezen en wilde hier graag aan meewerken. Maandagavond had ze dienst en ik zocht haar op in een van de gangpaden waar ze aan het vakkenvullen was. We maakten er een kort maar bijzonder en uniek moment van. En wij vergaten even alle toestanden in de wereld om ons heen.
Ik wens jullie ook zulke momenten om weer even op adem te komen. Ze liggen soms om de hoek en we moeten blijven zoeken.
Margreet Keijzer (68) uit Zutphen is gepensioneerd en nu hobbyschrijfster onder pseudoniem M.K. Peta