Alhoewel de tekst van mijn manuscript een stuk of drie keer doorgelopen was en door drie mensen gecontroleerd op fouten, blijken er toch nog fouten in de tekst te staan. Dat is een klus die ik gelukkig niet bij een corrector hoef neer te leggen, dat scheelt een hoop geld. Nee, de fouten zijn van dien aard en hoeveelheid dat ik ze zelf kan verbeteren. De editor voorziet hierin niet!
Maar het blijft een klus om de tekst regel voor regel op me te laten inwerken en de spellingsregels uit te voeren. Hoe gemakkelijk sluipt er een fout in. Waar ik voor moet oppassen is het feit dat ik (voor de zoveelste keer) word gegrepen door het verhaal en al doorlees zonder op eventuele schrijf- en spelfouten te letten. Dus snel weer terug naar waar ik was gebleven en concentreren.
Dat wordt een klus die wel dagen zal duren, ongeveer 190 A4tjes voor de boeg. Door vakanties heb ik op dit moment een extra week geen opdrachten voor de nieuwsbrief van het Erfgoedcentrum Zutphen waarvoor ik teksten aanlever, dus kan ik fijn doorpakken.
Maar als ik alweer gegrepen word door het verhaal, dan moet het voor de lezers straks ook genieten worden.
Margreet K. Peta
