Dit blog is ook te lezen in mijn auteursblog van Boekscout.
Tijd: Pensioen, meer tijd om te schrijven. En mijn boek De Waterverzamelaar zag het licht. En nu stond niets me meer in de weg om het verhaal met de werktitel ‘De Antieke Lift’ uit te brengen. Het verhaal dat ik intussen door en door kende. Ik kon het dromen. Maar… ik twijfelde. Op Instagram kwam toevallig (???) een advertentie voorbij met een bericht over een online cursus ‘Authentiek schrijven’. Het was toch corona en we zaten voornamelijk thuis, dus misschien was een cursus een goed idee. En misschien wist ik dan ook of het verhaal dat ik nu eindelijk wilde publiceren goed in elkaar zat. Maar authentiek? Was het dat al niet?
Verklaring: Je bent authentiek als je trouw bent aan je innerlijk, aan je morele principes en op een oprechte manier handelt. Als je verantwoordelijkheid neemt voor je gevoelens en daden en ook doet wat echt belangrijk voor je is.
De cursus zou me misschien uitleggen hoe ik te werk moest gaan, maar ik dacht dat bovenstaande uitleg al van toepassing was op mijn werk.
Hoofdpersoon: Het belangrijkste dat ik oppikte was dat de hoofdpersoon iemand moest zijn waarmee de lezer zich kon identificeren. Dat had mijn hoofdpersoon niet echt. Die was net iets te oud. Ik moest een andere hoofdpersoon ten tonele brengen. Maar hoe en wie? Weet je het nog, van die engel?
Ik neem je mee in het vervolgblog.
Groetjes, Peta
