Verleden jaar had ik ter gelegenheid van de 3e boekpresentatie een mail gezonden naar De Stentor. Daarin het verzoek om een halve pagina aandacht voor mijn 3e boek. Daar hadden ze blijkbaar geen interesse in want ik hoorde een dikke week niets.
De vrijdag voor de Pinksteren trok ik de stoute schoenen aan en beklom de trappen van de redactie. De redacteuren keken op toen ik zei ooit een gelezen te hebben dat we welkom waren om eens op de redactie binnen te lopen (dat was tien jaar daar voor, maar dat mag de pret niet drukken. Ik had het toen gelezen en in mijn oren geknoopt).
Nee, als ik geen reactie op mijn mail had gehad dan was er geen interesse. Het is me gelukt om op een vriendelijke manier toch die interesse op te wekken en de dinsdag na de Pinksteren in 2016 kreeg ik een telefoontje van een journalist. Ze wilden een halve pagina met een interview met mij…
2017 en boek 4 is in de voorverkoop. In de bus rolt het nieuwe Zutphense huis aan huisblad De Zutphenees. Ik besluit om gehoor te geven aan de oproep om eens binnen te lopen bij de redactie. Daar ontmoet ik vanmiddag Valentijn, de eigenaar van de krant. Ik meld de reden van mijn bezoek. “Ik zag het artikel van Tanja Papez en dacht…” “Dat kan ik ook,” vult Valentijn aan. Het lijkt hem leuk om een artikel te laten maken en dinsdag zal een journalist contact met me opnemen.
Buiten kom ik opeens tot de conclusie: Het is vandaag de vrijdag voor de Pinksteren en de dinsdag na de Pinksteren wordt er door een journalist contact opgenomen… Het leven blijft bijzonder.
M.K. Peta
