Tijdens onze vakantie in Limburg bezochten wij ook klooster Wilten. Daar hadden we een rondleiding door de kapellen en de bibliotheek. Prachtig om te zien en mooi alles te horen over deze historische plek.
Na een lunch in de kloostertuin besloten we de daar aangeboden envelopjes wandeling van 6 km te maken. We kregen een zestal envelopjes mee en konden op pad. De aanwijzingen brachten ons langs bijzondere weggetjes en verscholen paden.
Tijdens de tocht stonden er ook overdenkingen op de kaartjes. En zo zaten we op een bankje met voor ons weer een prachtig uitzicht op het heuvelland. We lazen de tekst ter overdenking en kwamen al snel tot de conclusie dat de dingen die wij waardevol vonden onder andere het genot van in de natuur zijn, wandelen, fietsen of in onze hobby’s lag.
In mijn hoofd ‘klonk’ door dat op de kleine strook naast het pad een klavertje vier voor mij stond. Dus ik stond op en boog me over de 1/2 m2 klaver. En inderdaad, daar stond het klavertje vier. Ik plukte het en borg het veilig weg tussen wat papier. Onderweg naar het eindpunt ‘bedacht’ ik dat het klavertje niet voor mij was maar voor de vrijwilligster achter de kassa bij het klooster die ons geholpen had bij de aankoop van de route.
Bij terugkomst liep ik even naar binnen en vertelde haar dat we bij de ‘overpeinzing over waardevol’ dit klavertje hadden gevonden en dat dat voor haar was. Ze keek me aan en greep mijn hand vast. Ze was zo blij met dit kleine gebaar. Zo zie je maar weer: waardevol zit gewoon in heel kleine dingen.
Margreet K. Peta
