Het duurde vanwege de vakantie even, maar afgelopen woensdagavond kon ik John op de koffie vragen en hem het eerste exemplaar van Het Zwarte Zand overhandigen.
John is mijn redacteur en daarmee een fijne steun. Het is goed om te weten dat teksten lopen en de vaart in het verhaal blijft. Ook stelt hij af en toe voor om een een te moeilijk woord te veranderen in iets meer leesbaars. Het was fijn dat hij vertelde dat het verhaal steeds spannender werd naarmate het boek vorderde. Dat is zeker de bedoeling en dat is dus gelukt. De enige opmerking was, hoe loopt het nu af met Proie Aveugle, Reusachtig en Ebenezer? Komt er een rechtszaak, worden de andere problemen nu ook opgelost? Dus hij verwacht gewoon een deel twee. En hij is niet de enige. Ook een andere lezer gaf meteen aan dat ze een tweede avontuur verwacht. Ik kan daarmee concluderen dat de karakters naar meer smaken, anders waren ze niet zo nieuwsgierig naar hoe het hen verder vergaat.
Zonder het te beseffen was dit een groot compliment, terwijl ik me bij hun opmerking bijna verzuchtte. Hoe het verder gaat… Dat kost me maanden omdat uit te pluizen. Als me het al lukt om dit in een spannend verhaal te gieten. Maar nu ik dit zo op mijn site schrijf zie ik pas hoe waardevol deze opmerkingen waren. Dank daarvoor. Soms valt het kwartje pas later.
Maar in de aanloop naar dat eventuele deel twee heb ik dit verhaal de subtitel: Deel 1: De besmetting alvast gegeven.
Dank voor je redactie John.
Margreet K. Peta
