Bladzijde 260 uit het Margriet kookboek.
Tekenaar: Ies Spreekmeester.
De tekening: Daar is de kok, hij is buiten gaan staan om de boel af te koelen. Hij is het ijs opgegaan en hij had beter moeten uitkijken. Er stond een bordje: gevaarlijk! Heeft hij het niet gezien? Hij is door het ijs gezakt en probeert uit alle macht zijn creatie droog te houden.
Het idee: Ik heb een klein kistje die ik voorzie van een glasplaat. De kok is weinig anders dan een hoofd en heel lange armen. Ik zie dat hij goed in het kistje past. Vooruit dan maar.
De uitvoering: De kok, gemaakt van klei, krijgt zijn lange armen. Ik beschilder het kistje aan de binnenzijde. Je ziet dat het ijs dun moet zijn, het grauwe water schijnt er doorheen. De plek waar de kok stond heeft volgens mij op een stukje land geleken, er was sneeuw op gewaaid van de kant. Nietsvermoedend was hij dus op het kleine stuk gevaarlijk dun ijs terecht gekomen.
Een paar takjes die ik buiten gevonden heb plaats ik aan de zijkanten. Ik maak van een schuimplaat stukken wak. Een plankje wordt een bord met waarschuwing. Een kleefpasta met witte bolletjes maakt het effect van sneeuw. In zijn hand houdt de kok een gekocht pannetje omhoog, de kleefpasta doet tevens dienst als de schuimomelet. Heel veel meer is er niet toe te voegen. Ik hoop dat iemand hem snel uit zijn benarde positie komt redden.
Toegevoegd: Oh ja, een weggewaaid Margriet kookboekje. Het is in de takken vastgeraakt.
